De core business van een bank is het aantrekken en uitzetten van gelden. Tenminste, dat was het altijd. Tegenwoordig lijkt de core business van een bank veel meer op fraudeopsporing. Vele duizenden medewerkers, zowel vast als flex, zijn op dit moment bezig met het analyseren van de risico’s die de bank loopt in haar klantrelaties. Uiteraard stellen we het belang van een betrouwbare klantenportefeuille niet ter discussie, maar we vinden dat de aanpak om te komen tot een acceptabel niveau van die klantenportefeuille wel aandacht verdient. Sterker nog; door de poging om torenhoge boetes van de toezichthouder te voorkomen, ontstaan er nieuwe risico’s die niet wenselijk zijn. In dit artikel leggen we aan de hand van twee voorbeelden uit welke risico’s dit zijn.
De-risking
Een financiële instelling zoals een bank wil te allen tijde voorkomen dat zij zaken doen met personen of organisaties die te maken hebben met witwassen, fraude of terrorismefinanciering. Een van de middelen om dit risico te beperken is de-risking. Hierbij sluiten banken bepaalde vormen van dienstverlening uit voor hele klantgroepen. Zo kunnen ze op een snelle en eenvoudige wijze voorkomen dat ze extra risico’s in huis halen. Hierbij wordt niet gekeken naar een gewogen risicotaxatie per klant. Dit leidt tot ongewenste uitsluiting van klanten die te goeder trouw gebruik willen maken van de diensten van deze bank.
De Europese Bankenautoriteit vreest dat de anti-witwasregels zijn doorgeslagen en maakt zich zorgen over deze onbedoelde gevolgen. De Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) is iets genuanceerder. Zij stelt dat de regels niet functioneel zijn en niet bedoeld zijn om de bedrijfsvoering van normale ondernemers te beperken.
Extra personeel
Om het risico van witwassen, fraude en terrorismefinanciering te beperken en daarmee torenhoge boetes te voorkomen, trekken financiële instellingen massaal extra analisten aan om alle controles van de klantenportefeuille te analyseren. Dit doen banken om de immense klus te klaren onder tijdsdruk van de toezichthouder. De digitaliseringslag moet hierin nog gemaakt worden. Dat zal de komende jaren veel werk overnemen, maar voorlopig moeten menselijke waarnemingen alle gevaren detecteren en signaleren.
Tegelijkertijd meldt FD.nl dat banken volgens Duits onderzoek uitblinken in het werven van ‘onbetrouwbare’ medewerkers. Uit die enquête van CESifo-economen blijkt dat medewerkers bij banken veel motivatie putten uit hoge salarissen. Dat creëert een gevaarlijke en onwenselijke combinatie. Banken beconcurreren elkaar momenteel in de race om voldoende capaciteit in huis te halen om het werk uit te voeren. Ze zijn daarbij bereid om hogere salarissen te betalen om zo de con-collega af te troeven. Hierdoor ontstaat een situatie waarin de bank onder druk van de toezichthouder ‘onbetrouwbare’ medewerkers aan boord haalt. Deze medewerkers verrichten vervolgens het cruciale analyse- en controlewerk.
Ontwikkeling centraal
Hoe voorkomen we een backfire? Stop om te beginnen met de ratrace naar het hoogste salaris. Investeer in medewerkers die willen investeren in zichzelf door het volgen van actualiteiten en nieuwe opleidingen en daarmee op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen in het vakgebied. Werk samen met partners die dezelfde kernwaarden uitdragen. Partijen die zich ook permanent richten op de doorontwikkeling van de medewerkers in de sector en niet uitsluitend gaan voor de korte termijn.
Door te investeren in opleiding en coaching creëer je vakvolwassen medewerkers die met de juiste motivatie werken tegen een passende vergoeding. Bied medewerkers de mogelijkheid om zich door te ontwikkelen en faciliteer voldoende doorstroming in je organisatie.
Wil je weten hoe je dit kunt realiseren? Of wil je leren van ervaringen van anderen? Neem dan contact met me op via onderstaande contactgegevens.
Bronnen:
https://fd.nl/beurs/1355840/bankenautoriteit-vreest-dat-witwasregels-doel-voorbij-schieten
https://fd.nl/economie-politiek/1355781/banken-trekken-onbetrouwbare-werknemers-aan